نشست تخصصی «نغمه‌های زاگرس» با محوریت هنر و حفاظت از جنگل‌های زاگرس، روز سه‌شنبه ۱۸ آذرماه با حضور مسئولان دانشگاه، هنرمندان و فعالان زیست‌محیطی در دانشگاه رازی برگزار شد.

نشست «نغمه‌های زاگرس» (هنر و حفاظت از جنگل‌های زاگرس) روز سه‌شنبه ۱۸ آذرماه توسط معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه رازی با مشارکت انجمن علمی منابع طبیعی و کانون هنرهای تجسمی دانشگاه، بنیاد بین‌المللی روزجهانی چوب، نگارخانه بلوط و اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان کرمانشاه در سالن گردهمایی شهید علی‌محمدی با حضور دکتر وکیل احمدی معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه رازی، دکتر جعفر معصوم‌پور معاون دانشجویی دانشگاه، دکتر محمّد راستی‌ویس مدیر برنامه‌ریزی و پشتیبانی فرهنگی و اجتماعی دانشگاه، استاد علیرضا باوندپور، هنرمند پیکرتراش و منبّت‌کار و نماینده بنیاد روزجهانی چوب در ایران، خاورمیانه و قاره آفریقا، آقای نوید رحمانی و خانم نغمه شهلایی مؤسسان نگارخانه بلوط، آقای امین کوگانی، معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنّتی اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان و جمعی از استادان، دانشجویان، کارمندان دانشگاه و برخی فعالان زیست‌محیطی کرمانشاه برگزار شد.

در ابتدای نشست دکتر مرتضی‌پوررضا به ارائه‌ی سخنرانی خود با عنوان «تأثیر آتش بر خدمات اکوسیستمی جنگل‌های زاگرس» پرداخت که مورد توجه مخاطبان به‌ویژه سمن‌ها و فعالان زیست‌محیطی حاضر در سالن قرار گرفت.

سپس استاد علیرضا باوندپور دقایق کوتاهی درباره جنبه‌های مختلف فعالیت هنری خود صحبت کرد. او توضیح داد که در کار خود از چوب‌های ضایعاتی، دورریز و بلااستفاده بهره می‌برد و آثارش صبغه‌ی زیست‌محیطی دارند. بخش عمده‌ای از آثار هنری دکتر باوندپور با تمرکز بر جنگل‌های زاگرس است.

استاد باوندپور متولد ۱۳۵۴ در کرمانشاه، دارای دکترای حرفه‌ای هنرهای تجسمی از دانشگاه تهران و در عرصه منبت و پیکرتراشی با چوب هنرمندی جهانی است که متأسفانه در کشور، استان و شهر خود کرمانشاه کمتر شناخته شده است. از میان افتخارات او می‌توان به دیپلم افتخار جشنواره دوسالانه روح چوب فرانسه در سال ۲۰۱۵، مقام اول مسابقات جهانی چوب نپال در سال ۲۰۱۶، مقام اول گروهی مسابقات جهانی کامبوج در سال ۲۰۱۸ (با سرگروهی ایشان)، مقام اول رقابت‌های جهانی اتریش ۲۰۱۹، منتخب ۳۰ هنرمند برتر جهان در عرصه تبادل فرهنگ و هنر در کشور چین در سال ۲۰۲۰، نماینده رسمی روز جهانی چوب در ایران و تأسیس دفتر مرکزی آن در کرمانشاه، اخذ مجوز منبت کرمانشاه به عنوان اولین موزه منب ایران با ۱۲۰ اثر در تکیه بیگلربیگی، دارای ۵ اثر در موزه‌های خارج از کشور، ۷ نشان ملّی از وزارت میراث فرهنگی، چهره‌ی ماندگار سال ۱۳۹۰، هنرمند برتر کشور در سال ۱۳۹۰ و ...اشاره کرد.

سومین سخنران نشست خانم المیرا مرادی بود. او که خود از هنرمندان پیکرتراشی با چوب و از شاگردان استاد باوندپور است، روش کار با چوب‌های دورریز و رها‌شده را توضیح و نشان داد که نگرانی ناشی از خسارت این رشته هنری به محیط زیست (قطع درختان برای استفاده از چوب آنها) در مورد هنرمندانی که از این سبک استفاده می‌کنند بی‌وجه است.

در بخش چهارم نشست، خانم نغمه شهلایی، مؤسس و مدیر هنر نگارخانه بلوط به معرفی این نگارخانه و مختصری از فعالیت‌های آن پرداخت. نگارخانه بلوط در سال ۱۳۹۹ تأسیس و فعالیت خود را با چشم‌انداز معرفی هنرمندان کرمانشاه و آثار آنان، ترویج فعالیت‌های هنری و رونق‌بخشی به اقتصاد هنر آغاز کرد. از میان اقدامات این نگارخانه می‌توان به نمایشگاه احیا (معرفی هنرمندان قلم‌زنی کرمانشاه و احیای این هنر ریشه‌دار در استان)، نمایشگاه آثار خوشنویسی استاد عبدالله جواری، نمایشگاه آثار نقاشی استادانی چون رها محسنی کرمانشاهی، استاد فرزاد بهره‌مند (پس از سالها خانه‌نشینی و دست و پنجه نرم کردن با بیماری)، استاد هادی ضیاالدینی و نمایشگاه‌ها و مسابقات بین‌المللی ویژه کودک و نوجوان اشاره کرد. وی افزود : هنر کرمانشاه جهت فراگیر شدن در سطح بین‌المللی پتانسیل زیادی دارد و تنها با توجه و حمایت از هنر و هنرمندان کرمانشاهی است که می‌توان فرهنگ و هنر بومی و محلی کرمانشاه را به جهان معرفی کرد.

در بخش پنجم نشست، یکی از آثار ویژه‌ی استاد باوندپور با رویکرد زیست‌محیطی رونمایی شد. این اثر قرار بود در جشنواره‌ای در ژاپن رونمایی شود امّا تکمیل آن به تعویق افتاد و به آن رویداد نرسید.

این اثر که با استفاده از چوب‌های ضایعات ساخته شده حاوی چهره‌ی انسانی نسبتا مسن است که نصف چهره‌ی او متبسّم، بسیار آرام و بانشاط و نیم دیگر پرچین و چروک، افسرده و مضطرب است. به همین ترتیب، پشت و درون کاسه سر نیز به دو بخش تقسیم شده است. پشت نیم رخ بانشاط (درون کاسه سر) جنگلی سبز و خرّم و پشت نیم‌رخ پرچین و چروک آپارتمان‌های متراکم و درهم‌تنیده پیکرتراشی شده است. پیام سردیس مقایسه‌ی حال و روز انسان در دو نوع زندگی است، یکی زندگی درهم‌تنیده و سازگار با طبیعت و دیگری زندگی شهری و صنعتی به دور از طبیعت. به بیان دیگر، این سردیس تأثیر نوع ارتباط محیط و سبک‌ زندگی انسان را با طبیعت با میزان سلامتی، آرامش و نشاط او نمایش می‌دهد. در پایان نشست، سردیس از نزدیک در معرض دید حضّار قرار گرفت که تحسین همگی را به‌دنبال داشت.