انجمن علمی باستان شناسی دانشگاه رازی در تاریخ ۱۰/۹/۹۷ نشست «کشف قدیمی ترین بقایای انسانی در کرمانشاه» را برگزار کرد. در این سخنرانی که در تاریخ دهم آذر ماه با حضور دکتر سامان حیدری گوران دانش آموختۀ دکتری باستان شناسی دانشگاه توبینگن آلمان برگزار گردید به دستاوردهای جدید کاوش پناهگاه صخره ای باوه روستای یوان در شهرستان کرمانشاه پرداخته شد.
دکتر حیدری گوران در این سخنرانی ضمن بررسی وضعیت دانسته های ما در مورد دوران پارینهسنگی میانی و انسان های نئاندرتال که گونه متفاوتی از انسان بوده اند، پرداخت. در ادامه این بحث ایشان به پیشینۀ پژوهش در مورد منطقه پرداخت و سپس اطلاعات دسته اولی از کاوشهای جدید در یوان ارائه کرد.
باستان شناسان ایرانی طی سه فصل اخیر پژوهش های باستان شناسی در این مکان بقایای مختلف و متعددی از عصر سنگ شامل ابزارهای سنگی، بقایای استخوان های شکار شده و …. را کشف کرده اند. این یافته ها حاکی از این است که پناهگاه صخره ای یوان که در نزدیکی برکه ای واقع گردیده از گذشته مامن شکارگران و آذوقه جویان دورۀ عصر سنگ (دوران پارینهسنگی) بوده و دربردارندۀ بقایای مهمی است که حداقل ۵۰ هزارسال قدمت دارند. باستان شناسان موفق شده اند که لایه های باستانی این محل را تا عمق سه متر و هفتاد سانتیمتری از سطح کاوش کنند و بر اساس یافته های کنونی این یافته ها مربوط به ۱۸ تا ۵۰ هزار سال پیش هستند.
مهمترین یافتۀ این کاوش ها که بحث اصلی این سخنرانی علمی بود دندان شیری کودک شش ساله ای از گونه نئاندرتال هاست که به استناد آزمایش های سالیابی حدود ۴۲ تا ۴۵ هزار سال پیش در کرمانشاه و یوان می زیسته است. آزمایش های گوناگون و اندازه گیری های دقیق نشان می دهد که این یافته متعلق به گونۀ انسانی دیگری است که تاکنون از این حوالی تنها از یکی دو محل چون غار شاندر در کردستان عراق و احتمالاً غار شکارچیان بیستون بقایای آن به دست آمده است.
بخش پایانی این جلسه که مورد استقبال دانشجویان رشته های باستان شناسی، جغرافیا، تاریخ، کارشناسان سازمان میراث فرهنگی و جمعی از علاقمندان به تاریخ و فرهنگ قرار گرفته بود به پرسش و پاسخ هایی اختصاص یافت که توسط علاقمندان و دانشجویان باستان شناسی مطرح و توسط ایشان پاسخ داده شد.
